බටගම සීරිස් - හඳට පොළු ගැසීමේ කතාව

හොඳ නින්දක් දාලා නැඟිට්ට වෙලාවේ කල්පනා වුණා මේ දවස් දෙකේ කිසිම පෝස්ට් එකක් දැම්මේ නෑ නේද කියලා. රාමදාන් හින්ඳා දවස් 3 ක නිවාඩුවක් තිබුණා. තේරුමක් ඇති වැඩකට කළේ රූම් එක මොඩිෆයි කරපු එක විතරයි. ‍ඒවා පැත්තක තියලා බටගම සීරිස් එකේ තුන්වෙනි කතාව දාන්න ඕනා කියලා හිතුණා. පළවෙනි ‍සහ දෙවෙනි කතා මෙතනින් බලන්න පුළුවන්

- පළවෙනි බටගම කතාව : කොඩි ගහේ කතාව (අන්තිම පේලිය බ්ලොගය විසින් පල කරන ලදී)

- දෙවැනි බටගම කතාව : කකුළුවන්ගේ කතාව

පිස්සා අහලා තිබුණු හඳට පොළු ගහපු කතාව තමයි බටගම කතා මාලාවේ තුන්වෙනි කතාව. අපේ මැරුණු සීයාගේ පිහිටෙන් මේ කතාවත් ලියන්නම්.

                      අපේ සීයා ඉලන්දාරි කාලේ හොඳ ශක්තිවන්තයා. බටගම පීටර් අයියා කියපුවහම අහල ගං හතක නොදන්න කෙනෙක් නැහැ. කාට හරි සැකයක් තියෙනවනං දැන් වුණත් ගිහින් ගමේ කාගෙන් හරි අහලා බලන්න පුළුවන් මම කියන්නේ බොරුවක්ද කියලා. (එහෙම කිව්වයි කියලා කවුරුත් අහන්ඩ එහෙම එපෝ..)

                      ඒ වගේම යකෙක්ටවත් බය නැති ඕනෑම දෙයක් කරන්ඩ ඕන කියලා හිතුණොත් කරන ජාතියේ මනුස්සයා. සීයාගේ ගමන් වැඩිපුරම තිබුණේ රෑ කාලෙට. කුඹුරු ටික පැත්තේ ඇවිදලා විපරම් කරලා එළවලු  කොටුවට හොරු පනීද කියලා පොඩි සෝදිසි පාරක් දාලා කොහෙන් හරි පොඩි දඩයමක් හොයා ගන්න පුළුවන්නම් ඒකත් කරගෙන තමයි මහ රෑ ජාමේ ගෙදරට ගොඩ වෙන්නේ.

                      එයාගේ හොඳම සගයා තමයි 'ජුවන්' කියන්නේ. ඔය කියන ඕනෑ දේකට තකට තක වගේ සිටියේ ජුවන් තමයි. සීයා කොහේ යනවද ජුවනුත් එයාගේ පස්සේ මැරෙන්ඩ හරි යනවා. ඒත් පොඩි අවුලකට ති‍බුණේ ජුවන් මං වගේම පොඩ්ඩක් මෝඩ පහේ මනුස්සයෙක් වීම තමයි.

ඔය ජුවන් කියන හාදයාව අඳුන ගන්න තියෙන හොඳම විදිහ තමයි අතේ හැම වෙලාවෙම තියාගෙන යන මහත දිග පොල්ල. ඕක හොඳ හයිය තියෙන ගොරකා පොල්ලක්. කාත් එක්ක හරි කො‍ක්කකට සෙටි වුණත්, දඩයමකට වුණත්, රෑට සතා සරුපයාගෙන් බේරෙන්න වුණත් පිහිටට හිටියේ ඔය ගොරක පොල්ල තමයි. මට නම් ඕක උස්සාගෙන අඩි දහයක්වත් යන්ඩ බැහැ.

                      මේ කියන කතාව සිද්ද වුණේ ඔය මහ රෑක දෙන්නත් එක්ක රවුමේ යන අතර තුරේ. මේ කාලේ කාලගුණේ පොඩ්ඩක් වැහි බර වෙලා තිබිලා තියෙන්නේ. පෝයකුත් කිට්ටුව හින්දා හඳ තිබුණත් වැහි වලාකුළු වලින් නිතරම හද වැහිලා තිබිලා තියෙන්නේ. ඉඳහිට හඳ මාමා වැහි වලා යටින් එබිල බලනවළු. ‍එදා දෙන්නා එළියට බහිද්දි වළාකුළු ටිකක් එහෙ මෙහෙ වෙලා හඳ පේන්ඩ තිබිලා තියෙන්නේ. දැන් දෙන්නත් එකක් වෙල දිගේ ඇවිදගෙන එනවළු. එන ගමන් ජුවන් ඇහුවළු අපේ සීයාගෙන් "පීටර් අයියේ.. අද නං හඳ ලස්සනට පායලා තියෙනවා බං" කියලා.

සීයත් වැඩි කතා බහක් නැති මනුස්සයෙක් හන්දා "හ්ම්" කියලා.

                      ආයෙම ජුවන් අහනවළු "පීටර් අයියේ .. හඳ හැදිලා තියෙන්නේ මොනවා වලින්ද..?" කියලා. ඒ කාලේ නීල් ආමස්ට්‍රෝං හඳට ගිහින් තිබුණෙත් නැති හින්දා සීයා ඒකට හරි උත්තරේ දැනගෙන ඉන්ඩ නැතුව ඇති. ඒ හින්දා සීයා විහිලුවට වගේ කිව්වළු "මං දන්නේ නැහැ බං.. සමහර විට ඔච්චර ලස්සනට රවුමට, කහ පාට තියෙන හන්දා කේජු වෙන්ටත් ඇති" කියලා. කේජු කියන්නේ චීස් වලට කියලා මමත් මේ ලඟදි තමා දැන ගත්තේ. ආයෙම ජුවන් අහනවළු "පීටර් අයියේ අපිට ඕක කාල බලන්ඩ බැරි වෙයිද..?  කියලා. සීයත් ගත් කටටම කිව්වළු "ඔච්චර ඕනෙම නං ඉතින් ඔය අතේ තියෙන පොල්ලෙන් ගහලා වට්ටපන්" කියලා.

                      සීයාගේ උපදෙස ගැන ජුවන්ටත් මාර සන්තෝසයි. ජුවනුත් සීයගේ ටිකිරි මොලේට පින් දීලා මුලු ඇ‍ඟේම තියෙන වීරිය අරගෙන ගැහුවළු අර ගොරක පොල්ලෙන් හඳට. හපොයි වෙච්ච විනාසයක්..... මෙච්චර වෙලා කිරි පාටට බැබළි බැබළි තිබුණු හඳ වැටුණළු බිමට. ජුවන් කැ ගහනවළු "වැඩේ හරි පීටර් අයියේ.. හඳ බිම.. හද බිම" කියලා. කතාව ඇත්ත. මුළු පළාතම කළුවරයි. දැන් ඉතිං කළුවරේම දෙන්නත් එක්ක වැටිච්ච හඳ හොයන් යනවළු. හඳ ආකාසේ තිබුණ නං හඳ එළියෙන්වත් හොයා ගන්ඩ තිබුණා. ඒත් දැන් ඒ හඳ බිමට වැටිලනේ.....

                      කළුවරේම ඔහොම ඉස්සරහට යනකොට අපේ සීයා දැක්කළු ගොම ගොඩක්. සීයා මොකද කළේ, ජුවන්ට පෙන්නුවළු මේ ගොම ගොඩ. පෙන්නල කිවුවළු "ජුවන්.. අන්න අතන හඳ වැටිලා වගේ පේනවා. මේ කළුවර හින්දද කොටහද කළු පාටට පේ‍න්නේ" කියලා. ජුවනුත් මොකද කළේ පුලුවන් තරම් ඉක්මනට එතනට දුවගෙන ගිහින් හ‍‍‍ඳේ පැත්තකින් කෑල්ලක් කඩාගෙන කාලා බැළුවළු. කාලා කියනවළු "ඈ බං පීටර් අයියේ.. උඹ කිවුවනේ හඳ හැදිලා ඇත්තේ කේජු වලින් කියලා. ඒත් මේක ඇඹුල් නේ" කියලා.

                      සීයත් හිනා වෙලා කිව්වළු "අනේ ජුවනෝ... උඹ අර අතේ තිබුණු ගොරකා පොල්ලෙන් නේද හඳට ගැහැව්වේ. ඉතිං ඕක ඇඹුල් නොවී තියෙයි ද..." කියලා. කතාව ඇත්තනේ. හඳ කේජු වුණත් ගොරකා පොල්ල වැදුනම ඇඹුල් වෙන්න ඇති. ඕන් මම නං ඔව්වා දන්නේ නෑ...

ප.ලි./ එදා වෙලා තියෙන්නේ හඳ වැටුණු එක නෙමෙයි. වැහි වළාකුලකින් හඳ වැහිලා. (මේක දැම්මේ මොකද වුනේ කියලා ඔයගොල්ලන්ටත් නොතේරුණ හින්දයි). ඊට පස්සේ දවස් ටිකේම වැස්ස හින්දා හඳ තිබිලා නැහැ. ටික දවසකින් හඳ පළුවක් පේන්න තිබුණළු. "ජුවන්, සීයට කතා කරලා කියනවළු "පීටර් අයියේ.. අර බලපන්. මං අර හ‍‍‍ඳෙන් කාපු කෑල්ල අඩුවෙලා බන්... අපරාදේ" කියලා....

මගේ දයාබර පාඨකයෝ එහෙම හඳ බිම වැටිලා තිබුණොත් කන්න එපා හො‍ඳේ.....